Journal of Pathobiology Reaearch
Volume:4 Issue: 3, 2002

به منظور بررسی فون پشه ها (دوبالان: کولیسیده) در شهرستان رشت مطالعه ای در زمینه خصوصیات لانه های لاروی این حشرات و شناسایی لارو و بالغ آنها طی مردادماه 1376 تا آبان ماه 1377 انجام شد؛ به این ترتیب جمعا یازده گونه پشه از پنج جنس شامل: آنوفل ماکوکی پنیس Anopheles moculipenis meigen 1818 s.l.؛ آنوفل هیرکانوس An. Hyrconus (Pallas، 1771)؛ آنوفل پزودوپیکتوس An. Pseudopictus Grassi 1899؛ آادس جنیکولاتوس Aedws geniculatus (Olivier، 1771)؛ آادس وکسنز Ae.vexons (meigen، 1830)؛ کوکیلتیدیا ریکیاردی Coquillettidia richiardii (Ficalbi.1889)؛ کولکس میمتیکوس Culex mimeticus Noe 1899؛ کولکس پی پینز Cx. Pipiens Linnaeus 1758؛ کولکس تیلری Cx. Theileri Theobald 1903؛ کولکس تریتنیورینکوس Cx. Tritaeniorhynchus Giles 1901؛ کولیستاسوبوکری Culiseta subochrea (Edward. 1921)؛ به صورت لارو و بالغ جمع آوری و تشخیص داده شد. طی بررسی حاضر در مجموع 568 پشه بالغ و 1126 لاروس سه و چهار در 16 نوبت از 35 لانه لاروی، شامل 8 لانه لاروی مصنوعی و 27 لانه لاروی طبیعی و 44% مجموع لاروها از لانه های لاروی مصنوعی و 56% از لانه های لاروی طبیعی جمع آوری شدند. در این مقاله مشخصات لانه های لاروی و پراکندگی هر گونه در شهرستان رشت مورد بحث قرار گرفته است.

کنترل بیماری های قلب و عروق خصوصا اختلال عروق کرونر یکی از مهمترین معضلات بهداشتی جهان به شمار می رود به طوری که حدود یک چهارم کل مرگ و میر در دنیا ناشی از مشکل قلبی عروقی است. تا کنون پژوهش های بسیاری به منظور کنترل بیماری قلبی عروقی و عوامل خطر زای آن صورت گرفته است که اکثرا از نوع تحقیقات کمی می باشد و کمتر به درک و فهم عمیق و همه جانبه این پدیده پرداخته اند؛ زیرا اصولا شناخت و تشریح ساختار و ماهیت یک پدیده در حیطه پژوهش های کیفی است. بدین منظور پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی Qualitative Research با الگو و فرایند تئوری زمینه ای یا پایه می باشد که در جهت تعیین و شناخت ساختار اصلی کنترل بیماری عروق کرونر در مورد این بیماران صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از همکاران پژوهش Participants (بیماران کرونری و خانواده آنها، پزشکان و پرستاران) و تبیین مفاهیم و متغیرهایی مانند مراقبت مقطعی، عدم شناخت و درک کافی از ماهیت بیماری و قطع رابطه مراقبتی موثر منجر به پیدایش و تولید یک متغیر کلیدی اولیه به نام مراقبت پیگیر گردید. این متغیر پیوند دهنده مفاهیم حاصل از داده های پژوهش می باشد و به عنوان رویکرد تئوریک مراقبتی مطرح می شود. الگوی تجربی و عملیاتی مورد نظر با عنایت به داده های پژوهش حاصل از روند مطالعه کیفی، و توجه به ضرورت دستیابی به اهداف این رویکرد- که دارای چهار مرحله با فرایند آشناسازی، حساس سازی، کنترل و ارزشیابی می باشد- به منظور کنترل و کاهش عوارض بیماری و افزایش کیفیت زندگی مددجویان کرونری طراحی گردید.

در این تحقیق آثار امواج مافوق صوت (اولتراسوند) ممتد و منقطع با فرکانس سه مگاهرتز بر روی پارامترهای رفلکس هافمن (H) مقایسه شد. 14 نفر افراد سالم مونث بین سنین 25 تا 35 سال با میانگین و انحراف معیار 71/264/26 تحت آزمایش قرار گرفتند. امواج مافوق صورت در دو جلسه جداگانه و در روزهای مختلف بر روی مسیر عصب سیاتیک اندام تحتانی راست هر فرد به کار برده شد. مدت کاربرد این امواج 5 دقیقه و شدت آن 2w/cm1 و در ناحیه ای به وسعت 2cm20 در خلف ران اعمال گردید. برای امواج منقطع Duty Cycle10/0 بود. پارامترهای دامنه Amplitude، زمان تاخیر Latency و پایایی یا مدت زمان Dration، موج M و رفلکس H از عضله سولئوس قبل (TO) و پس از کاربرد این امواج ثبت و اندازه گیری شد. ثبت قله تا قله Peak to peak، قله منفی Negative Peak، دامنه رفلکس H max2/1؟ و زمان تاخیری در بازده های زمانی مختلف بلافاصله (1T)، 5 دقیقه (5T)، 10 دقیقه (10T) و 15 دقیقه (15T) پس از اعمال این امواج انجام گرفت. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها (تجزیه و تحلیل پراش، اندازه گیری مکرر و آزمون زوج ها) نشان دادند که امواج مافوق صورت MHz3 ممتد دامنه رفلکس (H) را به طور معنی داری افزایش می دهد (01/0P<)؛ اما زمان تاخیری علی رغم کاهش، اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد (05/0P>).
نتایج حاصل احتمالا ناشی از اثر حرارتی امواج مافوق صورت MHz3 می باشد، به نظر می رسد امواج مافوق صورت ممتد MHz3 می تواند تحریک پذیری نورون حرکتی آلفا () را افزایش و زمان تاخیری این رفلکس را کاهش دهد.

هدف از این مطالعه بررسی اثر کاربرد سرمای موضعی بر حس وضعیت مفصل زانو در دو زنجیره حرکتی باز و بسته، از طریق بازسازی اکتیو، به وسیله گونیامتر دیجیتالی اندازه گیری شد. به این منظور گونیا متر دیجیتالی با دقت 1/0 درجه، طراحی و ساخته شد. نتایج نشان داد اعمال سرمای موضعی بر روی مفصل زانو، تاثیری بر حس وضعیت مفصل زانو، در زنجیره حرکتی باز و بسته نداشت (05/0P>)؛ اما اعمال سرمای موضعی بر روی ران باعث کاهش حس وضعیت مفصل زانو در زنجیره حرکتی باز شده (05/0P<). این در حالی است که در زنجیره حرکتی بسته، حس وضعیت مفصل زانو تغییری نشان نداد (05/0P>). براساس مطالعه حاضر، حس وضعیت مفصل زانو پس از کاربرد سرمای موضعی برروی ران، در زنجیره حرکتی باز کاهش می یابد و 15 دقیقه پس از اتمام کاربرد سرما، به وضعیت طبیعی باز نمی گردد. این امر احتمالا به دلیل کاهش رفلکسی فعالیت نورون حرکتی گاما و کاهش دشارژ آوران های Ia و II دوک عضلانی می باشد. بنابراین لازم است پس از کاربرد سرمای موضعی برروی عضله، از یک سو در انجام دادن فعالیت های زنجیره حرکتی باز، احتیاط نمود و از طرف دیگر نقش حس عمقی را در طرح برنامه های درمانی برای زانو به طور خاص مورد توجه قرار داد.

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که برای بررسی میزان تاثیر آموزش بهداشت بر پوشش تنظیم خانواده به وسیله بهورزان در زنان روستاهای چابهار در سال 1378 انجام گرفته است.
روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت تصادفی خوشه ایبود که در آن خانه بهداشت همراه با 158 نفر از زنان روستاهای چابهار به عنوان نمونه انتخاب شد و تحت مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه (زنانه و بهورزان) و آمار موجود در خانه های بهداشت بود. پس از انجام آزمون اولیه، براساس نتایج به دست آمده برنامه آموزشی طراحی و براساس یک مدل ارتباطی طی چهار جلسه آموزشی به اجرا درآمد. حدود 6 ماه پس از اتمام برنامه آموزشی، آزمون ثانویه انجام و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش نشان داد بعد از آزمون، میزان آگاهی و نگرش زنان و بهورزان مورد مطالعه افزایش یافته و آزمون تی زوج تاثیر آموزش را نشان داد (0001/0P<). همچنین میزان عملکرد زنان؛ بعد از آزمون از 8/34% به 2/61% افزایش یافته و آزمون مک نمار اختلاف معنی داری را نشان داد (0001/0P<)، سرانجام میزان پوشش تنظیم خانواده 10 خانه بهداشت منتخب از 54/33% (قبل از آموزش) به 98/58% (بعد از آموزش) افزایش یافت. بنابراین به نظر می رسد آموزش بهداشت می تواند نقش موثری در افزایش میزان پوشش تنظیم خانواده و کنترل جمعیت داشته باشد.

به منظور ارزیابی کارایی بنزین به عنوان جایگزین مناسب برای اتر در روش فرمل- اتر سه روش فرمل- اتر، فرمل- بنزین JP4 و فرمل- بنزین معمولی برای تشخیص آلودگی به ژیاردیا لامبلیا و هایمنولپیس نانا مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای انجام دادن این مطالعه طی یک ارزیابی آزمایشگاهی تعداد 156 نمونه مثبت ژیاردیایی و تعداد 38 نمونه مثبت ها یمنولپیس نانا از بیمارستان قائم (عج) و آزمایشگاه های سطح شهر مشهد جمع آوری و با سه روش فرمل- اتر، بنزین JP3 و فرمل- بنزین JP3 و فرمل- بنزین معمولی در تشخیص ژیاردیالامبلیا به ترتیب 73/98% ئ 29/96% و در تشخیص هایمنولپیس نانا به ترتیب 95%، 100% و 43/97% بوده است. به طور کلی نتایج فوق بیانگر این مطلب است که تفاوت معنی داری بین سه روش مذکور در تشخیص ژیاردیلامبلیا و هایمنولپیس نانا وجود ندارد. به این ترتیب می توان گفت بنزن جایگزین مناسبی برای اثر در روش فرمل- اتر است لذا روش فرمل- بنزین معمولی که تهیه مواد آن بسیار ارزانتر از فرمل- اتر است برای تشخیص آلودگی انگل های گوارشی انسان توصیه می شود.

روش (Diffiusion In gel-ELISA) DIG-ELISA یک روش ایمونوآنزیماتیک حساس و ساده است که نیاز به دستگاه قرائت گر نتایج FLISA reader ندارد. این روش تلفیقی از انتشار آنتی بادی در ژل و EIA (EnzymeImmuno Assay) بر روی پتری دیش می باشد. انتشار آنتی بادی بر اساس شیب غلظت صورت می گیرد تا جایی که با آنتی ژن به تعادل برسد. هدف این مطالعه بررسی حساسیت، ویژگی و کارایی روش DIG-ELISA برای تشخیص و ارزیابی آنتی بادی های ضد هیداتیک می باشد. برای انجام این مطالعه سرم های 40 نفر بیماری که با عمل جراحی بیماریشان ثابت شده بود، به عنوان سرم های مثبت استفاده شد. سرم های 20 نفر از افراد سالم- که نتیجه آزمایش های آنها برای کیست هیداتیک و سایر بیماری های انگلی و همچنین بیماری های عفونی و غیر عفونی منفی شده بود- به عنوان کنترل منفی به کار رفت. به علاوه از سرم های 25 نفر که به دیگر انگل های روده ای (آسکاریس، ژیاردیا، تنیا) غیر روده ای (فاسیولا) آلوده بودند و آلودگی آنها با روش های انگل شناسی (مشاهده کیست یا تخم در مدفوع) یا روش های سرولوژیک تایید شده بود، همچنین از سرم های 10 نفر که مبتلا به دیگر بیماری های عفونی (سل، هپاتیت) بودند و 10 نفر که بیماری های غیر عفونی (سرطان کبد، کولیت روده، سرطان شکم و سرطان ریه) داشتند، باری تعیین واکنش های متقاطع، موارد مثبت کاذب و ویژگی تست استفاده شد. حساسیت، ویژگی و کارایی روش DIG-ELISA در تیترهای مختلف سرم بررسی شد. در دو تیتر سرمی 1:400 حساسیت 6/97%، ویژگی 97%، کارایی 3/97%، ارزش اخباری مثبت 2/95% و ارزش اخباری منفی 4/98% را نشان داد. و دررقت سرمی 1:200 حساسیت 2/95%، ویژگی 6/95%، کارایی 4/95، ارزش اخباری مثبت 93% و ارزش اخباریمنفی 4/98% را نشان داد. DIG-ELISA روشی است قابل استاندارد شدن، ساده و ارزان که نیاز به دستگاه قرائت گر نتایج و سایر تجهیزات پیچیده آزمایشگاهی ندارد بنابراین در همه آزمایشگاه ها به طور وسیع برای تایید تشخیص و خدمات اپیدمیولوژیک قابل استفاده است.

در این پژوهش از روش PCR-ELISA برای تشخیص حساس و اختصاصی کلستریدیوم بوتولنیوم تیپ A استفاده و قسمت کد کننده بخش فعال (کاتالیتیک) سم بوتولیسم به وسیله PCR تکثیر شد. سپس محصول PCR به وسیله DIG-ELISA آشکار گردید. حساسیت این روش کمتر از pg5/0 DNA کروموزومی بود. در نار آن حساسیت روش PCR نیز مطالعه شد که حساسیت آن pg5 DNA کروموزومی بود. از سوی دیگر شناسایی به دست آمده تلقیح 100 باکتری به ازای هر میلی لیتر بعد از 18 ساعت انکوباسیون تحت شرایط بی هوازی بود. در ضمن آزمایش هایی برای بررسی ویژگی و تکرار پذیری روش به کار برده شده انجام گرفت که نتایج حاصل بیانگر عدم واکنش متقاطع این روش با تیپ های B و E این باکتری و نیز تکرارپذیر بودن آزمایش ها بود.

عیوب انکساری چشم، شامل نزدیک بینی، دوربینی آستیگماتیسم و در بالای 40 سالگی پیر چشمی [4]، شایع ترین علت مراجعه به کلینیک های چشم پزشکی است [1-3]، به علت متفاوت بودن عامل اصلی اختلال با تغییرات سنی و و توام شدن احتمالی برخی از عیوب انکساری با بعضی از بیماری های چشمی یا سیستمیک [5-7]، عدم تشخیص و درمان به موقع عیوب انکساری یک اصل پیشگیری مهم در چشم پزشکی محسوب می شود [8-10]، شایان ذکر است اینکه عوامل ارثی [11-14]، فردی [15-19]، محیطی و اجتماعی [20-26] به نحوی در بروز عیوب انکساری در چشم موثرند. این مطالعه در سال 1378 به روند مقطعی روی 298 دانش آموز نمونه پسر 12 تا 15 ساله مقطع راهنمایی در شهر دامغان انجام شد. از این تعداد 58 نفر مبتلا به عیوب انکساری بودند که به روش آماری لجیت Logit [27] باری تحلیل عوامل موثر بر عیب و انکساری استفاده شد. براساس نتایج خطر ابتلا به عیوب انکساری در افرادی با والدین مسن 9/4 برابر بیشتر از افرادی با با والدین جوانتر می باشد. همچنین عیوب انکساری در بین خانوده های پرجمعیت 25/3 برابر بیشتر از خانواده های کم جمعیت است. به طور کلی در این مطالعه نتیجه می شود جوان بودن والدین و کم بودن تعداد افراد خانواده و پایین بودن رتبه تولد خطر پیدایش عیوب انکساری را کاهش می دهد.

بیماری تالاسمی یک کم خونی ارثی بوده و از والدین حامل صفت تالاسمی مینور به فرزند منتقل می گردد. مبتلایان به تالاسمی معمولا دو نوع درمان را پیش روی دارند؛ اول، پیوند مغز استخوان و دوم، تزریق خون که بنا به مشکلات خاص پیوند مغز استخوان، درمان رایج تزریق خون می باشد. در این مقاله ضمن به دست آوردن میزان بقای افراد تالاسمی ماژور به روش کاپلان- مایر، با به کارگیری آزمون رتبه لگاریتمی اصلاح شده به بررسی منحنی های بقای بیماران برحسب متغیرهای مختلف پرداخته شد. این مطالعه بر روی 101 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور استان هرمزگان انجام گردید و بقای بیماران برحسب چهار متغیر: نوع خون تزریقی در درمان بیماران، نوع ابتلای آنها؛ سطح فریتین و نوع ژن بیماران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، پس از گروه بندی بیماران بر اساس سطوح مختلف هر متغیر، میزان بقای آنها در هر گروه محاسبه شد. براساس نتایج، میزان بقای بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تا سن 5 سالگی 99% تا سن 10 سالگی 93% تا سن 20 سالگی 68% و تا سن 30 سالگی به 50% کاهش می یابد.

در این تحقیق نقش فعالیت نورون های ناحیه CA1 هیپوکمپ پشتی بر حملات تشنجی ناشی از کیندلینگ آمیگدال، و فعالیت نورون های این ناحیه به وسیله لیدوکایین کاهش داده شد؛ به این ترتیب اثر این کاهش فعالیت بر حملات تشنجی بررسی گردید. در همه حیوانات یک الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای- جانبی آمیگدال و دو کانول در ناحیه CA1 هیپوکمپ پشتی (در هر طرف یک کانول) کار گذاشته شد. برای انجام دادن تحقیق ابتدا با تحریک الکتریکی آمیگدال همه حیوانات کیندل شدند و سپس به شش گروه تقسیم گردیدند. در گروه های اول تا سوم، لیدوکایین 1% به ناحیه CA1 هیپوکمپ پشتی تزریق گردید (l 1 در 2 دقیقه) و حیوانات این گروه ها به ترتیب در فواصل 5، 15 و 30 دقیقه پس از تزریق، تحریک و میت های تشنجی در آنها اندازه گیری شد. در سه گروه دیگر نیز تزریق، تحریک و ثبت کمیت ها همانند گروه های اول تا سوم صورت گرفت اما از لیدوکایین 2% استفاده گردید. در تمام گروه های ذکر شده یک روز قبل از تزریق لیدوکایین، محلول سالین به حیوانات تزریق لیدوکایین 1% و 2% به هیپوکمپ، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب افزایش پیدا می کند. همچنین مدت زمان مرحله 5 تشنج نیز 5 و 15 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 2% به طور معنی داری کاهش می یابد. بنابراین می توان این احتمال را مطرح کرد که در کیندلینگ آمیگدال، فعالیت نورون های ناحیه CA1 هیپوکمپ در گسترش امواج تشنجی ناشی از تحریک الکتریکی آمیگدال به نواحی دیگرمغز، نقش دارد و کاهش این فعالیت باعث کاهش شدت تشنج می گردد.

آندوتوکسین یا لیپوپلی ساکارید (LPS) ترکیب غشاء خارجی باکتری های گرم منفی است که طی درمان آنتی بیوتیکی آزاد می شود. LPS با القای واسطه های Mediators التهابی موجب سندرم شوک توکسیک می شود که نارسایی چند عضوی یا مرگ در بیماران را همراه می اورد در این تحقیق برای خنثی سازی اندوتوکسین ملکولکونژوگه PMB-HSA معرفی می شود. این کونژوگه با استفاده از پلی میکسین متصل شده است. پلی میکسین موجود در کونژوگه اثر ضد اندوتوکسینی خود را حفظ کرده بود. به طوری که در in vitro روی ماکروفاژهای کشت شده موش های 6/BL56C مانع از القای نیتریک اکساید (NO) به وسیله ng10 از LPS خالص 5B: 55O E.coli شد. همچنین اثر باز دارنده برالقای نیرتیک اکساید به وسیله فیلتره CFU/ml106 باکتری سود و موناس اثر وژینوزا PAO1 روی ماکروفاژهای موش داشت. این اثر وابسته به دوز و قابل مقایسه با PMB است. اثر ضد باکتریایی کونژوگه (MIC) روی سود و موناس ائروژینوزا PAO1 و E.coli به ترتیب حدود 400 و g/ml200 تعیین شد. این آزمایش ها نشان می دهد که کونژوگه PMB-HAS دارای پلی مکسین فعال سات و می تواند با اثر روی اندوتوکسین در درمان یا پیشگیری سپسین باکتری های گرم منفی مفید باشد.

تغییرات ریوی و مشکلات تنفسی ناشی از آن در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه باعث ایجاد محدویت ها و ناراحتی های جسمی و خلقی فراوانی برای این بیماران شده است در پژوهش حاضر یک برنامه خود مراقبتی برای این بیماران طراحی و اجرا شده است و میزان تاثیر آن بر وضعیت تنفسی و خلقی بیماران مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه نیمه تجربی که در سال 1379 در شهرستان بیرجند با هدف بررسی تاثیر برنامه خود مراقبتی بر وضعیت تنفسی و خلقی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شد، تعداد 37 نفر از بیماران ساکن شهر بیرجند و مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شد، تعداد 37 نفر از بیماران ساکن شهر بیرجند و مبتلایان به یک یا هر دو بیماری برونشیت مزمن و آمفیزم با حداقل 2 سال سابقه ابتلا به این بیماری ها شرکت داشتند. قبل از اجرای برنامه خود مراقبتی به وسیله پژوهشگر پرسشنامه ها و چک لیست های مربوط به بررسی اطلاعات دموگرافیکی، وضعیت تنفسی، وضعیت خلقی و نیازهای آموزشی برای هر کدام از نمونه ها تکمیل شد، سپس جلسات آموزشی مراقبت از خود با «روش چهره» به چهره به اجرا در آمد. پس از آن به مدت یک ماه رفتارها و عملکردهای فراگرفته شده به وسیله بیماران عملی شده و پژوهشگر نیز با چک لیست خود گزارشی بیماران، آنها را کنترل کرد. پس از اتمام یک ماه، مجددا پرسشنامه ها و چک لیست های مربوط به وضعیت تنفسی و خلقی تکمیل شد. وضعیت تنفسی بیماران- که به وسیله پژوهشگر قبل و بعد از مداخله با انجام معاینات فیزیکی و مصاحبه با بیماران مورد ارزیابی قرار گرفته است- شامل مواردی از قبیل: کیفیت تنگی نفس در هنگام خواب، وضعیت دفع خلط، عمق تنفس، درد قفسه سینه، صداهای ریوی، ریتم تنفس و نوع سرفه و همچنین تست های عملکرد ریوی شامل: ظرفیت حیاتی پرفشار ریه Fvc، حجم بازدمی پرفشار در یک ثانیه Fev1، درصد نسبت این دو شاخص Fvc/Fev1 و زمان بازدم به ثانیه بود. مواردی از قبیل تعداد تنفس، وزن بدن و اندکس توده عضلانی (BMI)، تعداد ضربان قلب، فشارخون سیستول و دیاستون نیز به وسیله پژوهشگر قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد، نتایج به دست آمده به وسیله آزمون های آماری مک نمار، ولیکاکسون و t زوجی با یکدیگر مقایسه شد، نتایج در مورد تنگی نفس هنگام روز، تنگی نفس هنگام خواب، میزان دفع خلط، عمق تنفس، الگوی تنفسی، درد قفسه سینه و صداهای ریوی بیماران معنی دار (001/0P<) بود، فقط در مورد ریتم تنفس (منظم یا نامنظم بودن تنفس) (063/0=P) نتوانسته است در حد انتظار تاثیر بگذارد. برای بررسی و مقایسه وضعیت خلقی نیز میانگین نمره خلق حاصل از پرسشنامه سنجش خلق، قبل و بعد از مداخله به وسیله آزمون t زوجی مقایسه شد، سطح اختلاف بین میزان این میانگین قبل و بعد از مداخله با احتال حدود 98% معنی دار بود (02/0P<)؛ همچنین فراوانی سطوح مختلف افسردگی بیماران قبل و بعد از مداخله نیز تغییراتی را در جهت کاهش سطح افسردگی نشان داد.

مانوپروتئین های دیواره سلولی کاندیدا آلبیکنس با توجه به آثار تحریک کنندگی سیستم ایمنی از اهمیت خاصی برخوردارند. در مطالعات مختلف برای تخلیص و بررسی آثار آن کارهای گوناگونی انجام شده است. برای استخراج و استحصال مانوپروتئین از دیواره سلولی، روش های مختلفی از جمله 100-Triton X (حجمی/ حجمی) 2%، داکسی کلات سدیم (Doc)، EDTA 5 میلی مولار، اوره 6 مولار، زیمولیاز و SDS (وزنی و حجمی) 2% وجود دارد با توجه به نتایج و مطالعه مختلف مقدار استحصال شده مانوپروتئین دیواره سلولی با روش SDS 2% بیشتر و از طرفی مدت زمان استفاده شده برای انجام آزمایش کمتر بوده است. بنابراین در این مطالعه از روش فوق الذکر استفاده گردید. پس از آن برای ارزیابی حالت طبیعی مانوپروتئین از روش Native-PAGE استفاده کرد که در این حالت تک پاند مانوپروتئین نمایان گردید. در شرایط استفاده از روش SDS-PAGE، 22 باند به دست آمد که با توجه به استاندارد موجود، مولکول هایی با وزن ملکولی KD168 تا KD5/10 به دست آمد. با توجه به اینکه مانوپروتئین ها قسمت اعظم ترکیبات اضافی از روش کروماتوگرافی تمایلی (Con-A) استفاده شد که در این روش مولکول هایی با وزن ملکولی 5/22، 75/18، 5/16KD به دست آمد. برای تفکیک پروتئین های خالص تر از روش Anino- exchange استفاده شد که به وسیله آن پروتئین های با وزن ملکولی KD5/22 به دست آمد. با توجه به اینکه مانوپروتئین ها قسمت اعظم ترکیبات آنتی ژنتیک دیواره سلولی کاندیدا آلبیکنس را تشکیل می دهند و می تواند خصوصیات بیماری زایی این عامل را از طریق سرکوب ایمنی Immunosupress نشان دهد، مانوپروتئین به دست آمده می تواند برای بررسی ایمنی مورد ارزیابی قرار گیرد. از طرفی چون اختلافات آنتی ژنتیکی سروتایپ های کاندیدا آلبیکنس مربوط به مانوپروتئین و اختلاف آنتی ژنتیکی ویرولانت نوع Wild و ویرولانت منتج شده از استرین کاندیدا آلبیکنس مربوط به ساختمان تغییر شکل یافته مانوپروتئین می باشد، می توان مطالعه اختلافات آنتی ژنتیکی را با توجه به اختلاف در اتصالات و ساختمان اولیه ترکیبات پپتیدی مانوپروتئین؛ به آن ارجاع داد.